„Magda, najpiękniej grająca ze wszystkich moich uczniów….” – tak mówił o Magdalenie Rezler-Niesiołowskiej wieloletni profesor Akademii Muzycznej w Warszawie, Tadeusz Wroński, jeden z największych i najwszechstronniejszy z polskich pedagogów wiolinistyki. Opinię tę artystka udowodniła, zdobywając szereg nagród na takich renomowanych międzynarodowych konkursach skrzypcowych jak im. Królowej Elżbiety w Brukseli, Jacquesa Thibaud w Paryżu czy Karla Flescha w Londynie. Zdobywała też medale na Biennale w Bordeaux i, wraz ze swoim kwartetem smyczkowym, w Budapeszcie.

Urodzona w Bydgoszczy w znanej rodzinie muzycznej, studia z wyróżnieniem ukończyła w klasie profesora Wrońskiego i ściśle z nim współpracującego Stanisława Kawalli. Jako solistka występuje na koncertach symfonicznych, kameralnych i z recitalami we wszystkich prawie krajach Europy, a także w USA, Mongolii i Korei Południowej. Dokonała licznych nagrań dla radia i telewizji w Polsce, Czechosłowacji, NRD, RFN, Belgii i Francji. Jej repertuar obejmuje ponad 30 koncertów z orkiestrą i 20 recitali. Była koncertmistrzem orkiestry „Kameraliści Filharmonii Narodowej” Karola Teutscha wykonując z nią wiele koncertów solowych; obecnie bierze również udział w kameralnych koncertach w Niemczech i Szwajcarii, współpracując ze znakomitymi instrumentalistami, jak np. „Freiburger Barock Solisten”.

Magdalena Rezler-Niesiołowska, idąc w ślady swych profesorów, jest również świetnym pedagogiem – wiele lat prowadziła klasę skrzypiec w macierzystej warszawskiej uczelni, a od 1991 roku jest profesorem w renomowanej Hochschule für Musik we Freiburgu (Niemcy). Jej absolwenci są członkami orkiestr symfonicznych w Berlinie, we Frankfurcie, Stuttgarcie, Bremie, Hamburgu, Detmold, Freiburgu, Warszawie, Budapeszcie, Zurychu, Istambule, Seulu, Tokio i w międzynarodowej orkiestrze Mahlera. Prowadzi kursy mistrzowskie w Niemczech, Polsce, Korei Południowej, Japonii, Austrii i USA. Zasiada w jury konkursów skrzypcowych w kraju i za granicą.

Jej najnowsza płyta kompaktowa „Con bravura e sentimento” z polską muzyką wirtuozowską na skrzypce z orkiestrą, nagrana wraz z mężem – znanym dyrygentem Maciejem Niesiołowskim, zdobyła wielką popularność i wywołała szereg zachwytów. Wanda Wiłkomirska pisze o niej w liście do wykonawców: ” …gratuluję zarówno samego pomysłu, jak i wykonania….Magda gra prześlicznie…Poloneza Wieniawskiego grasz lepiej niż wszyscy razem wzięci kandydaci na Konkursie Wieniawskiego…Scherzo-Tarantella brzmi doskonale, ale musi być grane z taką precyzją rytmiczną i z tak fantastycznym akompaniamentem, wówczas jest tak efektowna jak Wasza…”.

W ostatnim czasie (2005-2007) Magdalena Rezler-Niesiołowska wykonała przeważnie w Niemczech – wiele recitali o bardzo zróżnicowanych profilach, jak np. recital solowy  ( z sonatami Bacha, Bartoka, Bacewiczównej, Ysay’a i Meyera), cykl wszystkich sonat Beethovena, recitale z muzyką polską i inne. Poza tym wraz z renomowanymi artystami brała udział w wielu koncertach muzyki kameralnej i występowała jako solistka z orkiestrami w Polsce, Szwajcarii i Niemczech – ostatnio z „Capellą Bydgostiensis” wykonywała koncerty Mozarta w Niemczech, z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach koncert skrzypcowy Krzysztofa Meyera i wraz z Juliuszem Bergerem koncert na skrzypce i wiolonczelę tegoż kompozytora.

Magdalena Rezler-Niesiołowska – perła z Polski
„…Nieczęsto mamy okazję podziwiać w Chicago tej klasy polskiego wirtuoza. Prawdziwa perła z Polski! Dziękujemy za ten koncert….” Dziennik Związkowy / Chicago.9.4. 2004.

XXXVII Poznańska Wiosna Muzyczna
„…Wszechstronna doskonałość tego dzieła (Espressioni Varianti Tadeusza Baerda) połączyła się z wysokim poziomem wykonawczym orkiestry i fascynującą technicznie i wyrazowo grą solistki Magdaleny Rezler-Niesiołowskiej.
Tadeusz Szantruczek. Ruch Muzyczny, grudzień 2002

W najlepszym stylu
„.. Gra Bacha tak, jak grywali najwięksi mistrzowie…”                                Ludwik Erhard Ruch Muzyczny 15.4.2001

Wielkie solo na skrzypce. Koncert w Hochschule fuer Musik we Freiburgu w wykonaniu Magdaleny Rezler
„Magdalena Rezler zaiste nie poszła na łatwiznę podczas wieczornego programu solowego w  Sali Kameralnej Wyższej Szkoły. Od pierwszej do ostatniej minuty, od Sonaty Nr.1 Bacha aż do Ballady Ysay’a koncert zdominowany był przez wirtuozerię gry skrzypcowej… Mogący być porównany, pod względem techniki gry, do biegu przez płotki, nie dający szans na moment wytchnienia koncert, freiburska profesor wykonała po mistrzowsku i w sposób budzący respekt… Badische Zeitung. 5.6.2001

„…Skrzypce Magdaleny Rezler brzmią bardzo pięknie, szczerze i z wielką siłą przekonywania. Typowy wschodnioeuropejski dźwięk wspaniale pasował do Sonaty Bacha. Jej muzyka wyobrażała jakby żarliwą modlitwę, osobistą rozmowę z Bogiem. Sonata solowa Ysay’a była zagrana z zadziwiającą wirtuozerią, a w „Żródle Aretuzy” artystka wraz z pianistką Naoko Matsumoto wyczarowała mistyczny nastrój. Wykonaniem „Cyganki” Ravela i utworem Elgara „Śnieg” zakończył się koncert, który był wielkim sukcesem skrzypaczki.”
Tokio, 28.11.2001

„…Fascynująca lekkość gry!
Porywająca gra oraz umiejętność wydobycia lirycznego charakteru kontrastowych fragmentów sonaty Straussa …” Badische Zeitung 12.12.01.

„…Solistką wieczoru prezentującą się w Koncercie a-mol była pochodząca z Polski skrzypaczka Magdalena Rezler, profesor Wyższej Szkoły Muzycznej we Fryburgu. Do swej interpretacji wniosła porywający rozpęd i jednocześnie elastyczność dźwięków, co pobudziło orkiestrę do wykonania utworu z jeszcze większym temperamentem…” Darmstädter Echo 13.12. 2000

Letnie spotkania w Radziejowicach „…Znawcy muzyki zasiadający wśród publiczności podziwiali kunszt opanowania skrzypiec Magdaleny Rezler oraz jej ciekawą interpretację Romansu, Krakowiaka, Burleski czy wszystkich trzech zagranych utworów Wieniawskiego. … Tak potrafią grać tylko prawdziwi wirtuozi. Publiczność pojęła to w mig. Efektem ogromne brawa i bisowanie….
16.8. 2000

„…W partii solowej popularnych dzieł światowej wiolinistyki usłyszeliśmy tym razem sławną Magdalenę Rezler-Niesiołowską. Koncert a-moll Bacha w interpretacji skrzypaczki zaintrygował przede wszystkim kształtem dźwięku. …, wirtuozowskie Rondo capricioso Kamila Saint-Saensa, przepełnione hiszpańskim temperamentem, uwydatniło już w pełni mistrzowski kunszt gry skrzypaczki, imponując iskrzącymi figuracjami, figuracjami zwłaszcza niezwykle elastyczną pracą smyczka…” Katarzyna Kaczmarczyk
Gazeta Wyborcza, Opole 9.10.2000

POLSKIE DNI – KONCERT W „KLEINE MUSIKHALLE W HAMBURGU
„…zadziwiające, z jaką wyższością pełna wdzięku Polka wyczarowała takie dzieło jak „Tzigane” Ravela. Równie zadziwiające, z jaką powściągliwością zanurzyła się w pięknościach Sonaty Beethovena… bogata dojrzałość twórcza i diabelska wirtuozeria w kaprysach Paganiniego i Polonezie Wieniawskiego utrzymywała w pełnym napięciu….
Hamburger Abendblatt
Był to koncert, który zachwycił bezgranicznie jego publiczność i wywołał entuzjastyczne oklaski – co jest raczej rzadkością u zwykle powściągliwych ludzi Północy. Bo nikt nie pokazał tego wyraźniej niż warszawska skrzypaczka Magdalena Rezler, że grać to oznacza jednocześnie coś przedstawiać. Supermuzykalna do szpiku kości, M.R. gra całym ciałem to, co gra, odczytując pełną intensywność interpretacji. Słyszeć i widzieć, jak ta Polka gra – to dopiero przyjemność! Cuxhavener Nachrichten

Niezwykły koncert Filharmonii Drezdenskiej
…Jako kolejny zabrzmiał Koncert D-dur Beethovena na skrzypce w wykonaniu polskiej skrzypaczki Magdaleny Rezler, znanej publiczności z wielu występów i mającej tutaj wiernych słuchaczy. Po utworach Karłowicza, Bacewicz i Viottiego było to jej najambitniejsze wyzwanie. Sposób, w jaki mu sprostała, budzi najszczerszy respekt. Wprost dotykalna była koncentracja umysłu i świetne opanowanie, z jakim wykonywała koncert, wydobywając zeń właściwe mu kształty i treści. Z drugiej strony uderzała intensywność jej gry oraz delektowanie się wieloma fragmentami lirycznymi – przy stałym utrzymywaniu godnej pozazdroszczenia lekkości dźwięku – jak też w energicznym przedstawieniu dramatycznych wydarzeń utworu. …. Saechsische Neueste Nachrichten

…jej pełna kultury, pozbawiona odrobiny egzaltacji interpretacja koncertu Mendelssohna i świetne wykonanie na bis Ballady Ysay’a pozwalała żywić nadzieję, że organizatorzy życia muzycznego na Śląsku częściej będą w przyszłości pamiętać o tej solistce.
Gazeta Robotnicza, Wrocław

Wydawca: Universal Music Polska ACD 111-2
CON BRAVURA e SENTIMENTO
Polska muzyka wirtuozowska
Andrzejowski, Chopin, Statkowski, Wieniawski, Zarzycki
Opracowanie na skrzypce i orkiestrę ARNOLD REZLER
Magdalena Rezler-Niesiołowska skrzypce
SINFONIETTA BYDGOSTIENSIS
Maciej Niesiołowski dyrygent

PROPOZYCJE PROGRAMÓW RECITALI

I

J. BRAHMS 3 Sonaty na fortepian i skrzypce
G-dur op.78 ca 25′
A-dur op.100 ca 18′
d-moll op.108 ca 20′
całość z przerwą ok. 100 minut

II

MOZART – BEETHOVEN – BRAHMS
Wieczór sonat na skrzypce i fortepian

III

WIECZÓR SONAT ROMANTYCZNYCH na skrzypce i fortepian

F. Mendelssohn – Sonata F-dur
E. Grieg – Sonata c-moll
C. Franck – Sonata A-dur z przerwą ok. 120 min.

IV

HITY MUZYKI FRANCUSKIEJ na skrzypce i fortepian

C. Franck Sonata A-dur
C. Saint-Saens Introdukcja i Rondo-Capriccioso
E. Chausson Poem
M. Ravel Tzigane

V

KONCERT BISÓW

Przykład programu:

A. Dvorak Humoreska
A. Chaczaturian Maskarada
K. Bohm Gavot
C. Debussy Minstrels
H. Wieniawski Polonaise
Legenda
Kujawiak
J. Massenet Thais
J. Suk 4 Utwory
D. Szostakowicz 4 Preludia
R. Statkowski Mazurek
Kujawiak
A. Andrzejowski Burleska

Program można dowolnie wymieniać, wydłużać lub skracać
Przeciętny czas koncertu (z przerwą) ok. 100-110 minut

VI

MUZYKA POLSKA na skrzypce i fortepian

J. Paderewski Sonata
K. Szymanowski Sonata
A. Zarzycki Romans
Mazurek
H. Wieniawski Scherzo-Tarantella
Legenda
Polonaise A-dur

Albo

J. Paderewski Sonata
K. Szymanowski Mity
Nokturn i Tarantela
W. Lutosławski Partita

Programy można dowolnie wymieniać.
Przeciętny czas koncertu (z przerwą) 100 do 120 minut

VII

DUET SKRZYPCOWY
MUZYKA POLSKA i NIEMIECKA

Wyk.: Magdalena Rezler Niesiołowska
Adam Niesiołowski

Program:

G. Ph. Telemann Sonata kanoniczna G-dur na dwoje skrzypiec
J. S. Bach Chaccona d- moll na skrzypce solo
J. Spohr Duet Es-dur op.3

F. Janiewicz Divertimento na 2 skrzypiec
G. Bacewicz Sonata na skrzypce solo
H. Wieniawski Kaprys op.18 nr 2 na dwoje skrzypiec
G. Bacewicz Suita na dwoje skrzypiec

VIII

MUZYKA XX WIEKU na skrzypce i fortepian

P. Hindemith Sonata Es-dur op.11 nr.1
S. Prokofiew Sonata D-dur op. 94a
G. Bacewicz Sonata nr.4
W. Lutosławski Partita

IX

DZISIEJSZA MUZYKA POLSKA na skrzypce i fortepian

K. Meyer Sonata na skrzypce solo
Misterioso op. 93 na skrzypce i fortepian
R. Twardowski Capriccio In Blue
Niggunim
A. Tansman Cinq Pieces
H. M. Górecki Variazioni

PROPONOWANE UTWORY Z ORKIESTRĄ

KONCERTY:
Bach Koncerty E-dur i a-moll Vivaldi Cztery pory Roku
Mozart – wszystkie koncerty
Beethoven – D-dur
Mendelssohn e-moll
Lalo (Symphonie espagnole)
Wieniawski – d-moll
Brahms – D -dur
a-moll (na skrzypce i wiolonczelę) Sibelius -d-moll
Bruch – g-moll
S. Prokofiew – g-moll
Karłowicz A-dur
Szymanowski – nr.1 i nr.2
Meyer – nr. 2
na skrzypce i wiolonczelę

INNE UTWORY:

Beethoven – Romanse
Chausson – Poem
Ravel – Tzigane
Saint-Saens – Introdukcja i Rondo Capriccioso op.28
– Havanaise op.83
Baird – Espressioni Varianti
Lutosławski – Partita

OPRACOWANIA NA SKRZYPCE Z ORKIESTRA
ARNOLDA REZLERA:

Kreisler – Kaprys Wiedeński
– Radość Miłości
Wieniawski – Polonez A-Dur op.21
– Scherzo-Tarantella op.16
– Legenda op.17
– Walc-Kaprys op.7
– Kujawiak
– Pieśń Polska op.12
Zarzycki – Mazurek G-Dur op.26
– Romans op.16
Andrzejowski – Burleska
Statkowski -Krakowiak op.7
Chopin – Grande Valse a-Moll op.34
– Valse h-Moll op.69
– Nokturn cis- Moll op.posth