Wikipedia dostarcza następującej definicji emisji zanieczyszczeń: definicja.
W Polsce ponosi się opłaty za korzystanie ze środowiska i mamy też hanel uprawnieniami do emisji. W przyszłości, czeka nas globalny podatek od emisji CO2. Warto przeczytać ten artykuł w Przeglądzie Komunalnym. Aktualnie Unia Europejska chce wprowadzić tak zwany podatek węglowy (CO2) dla producentów energii nie objętych handlem emisjami. Budzi to wiele kontrowersji…
Każdy z nas korzysta ze środowiska i tym samym przyczynia się, między innymi, do powiększania wielkości emisji CO2. Emisję CO2 można traktować jako indykator korzystania ze środowiska. Emisję, wynikającą z naszego bytowania, można oszacować i dla rekompensaty środowisku, posadzić odpowiednią ilość drzew.
Nie jesteśmy jeszcze w pełni informacyjnie przygotowani. Potrzebujemy dla wszystkich urządzeń i produktów rynkowych informacji o wskaznikach emisji CO2. Dla wielu urządzeń, które eksploatujemy, informacje te już posiadamy (np samochody Toyota, komputery Samsung itd).
Nie jest wykluczone, że w przyszłości, taki podatek zastąpi dotychczasowe podatki. Do tego jest niezbędna baza informacyjna na temat emisji CO2 dla każdego produktu podczas pełnego cyklu życia: od zaprojektowania produktu po utylizację, czy też inny sposób „śmierci” produktu.
Przykłady dzisiejszych kalkulatorów pomagających oszacować nasz wpływ na środowisko:
Kategoria: CO2 / Zmiana klimatu | Komentarze wył. »
Zbliża się data wręczenia Pokojowej Nagrody Nobla dla Al Gora i dla utworzonego 19 lat temu Międzyrządowego Panelu ds. Zmiany Klimatu (IPCC). Komitet Noblowski przyznanie Nagrody uzasadnił w następujący sposób: „za wysiłki na rzecz budowy i upowszechniania wiedzy na temat zmian klimatu wynikających z działań człowieka i za stworzenie podstaw dla środków, które są niezbędne do walki z takimi zmianami”.
Fakt ten budzi u mnie pewne refleksje i wspomnienia.
Szesnaście lat temu, po raz pierwszy w swojej pracy, korzystałam z wytycznych IPCC. Używałam wtedy materiałów roboczych do pierwszej wersji IPCC Guidelines for National Greenhouse Gas Inventories. W latach 1993 i 1994, w ramach umowy pomiędzy firmą ATMOTERM S.C. i Komisją Europejską DGXI prowadziłam krajową inwentaryzację emisji CORINAIR’90. Było to wdrażanie nowej metodyki inwentaryzacji emisji w Polsce, duże dla mnie i dla mojej firmy wyzwanie i ogromna satysfakcja z wykonanej pracy.
Była to pozarządowa inwentaryzacja emisji i dotyczyła 8 grup gazów. Emisję dwutlenku węgla, metanu i podtlenku azotu należało inwentaryzować zgodnie z metodyką IPCC, pozostałe gazy zgodnie z metodyką UNECE-CORINAIR. Inwentaryzacja ta dała pierwszą porównywalną z innymi krajami inwentaryzacją emisji do powietrza. W projekcie uczestniczyło 29 krajów Europy. W ocenie Komisji Europejskiej Poland CORINAIR’90 była jedną z najlepiej wykonanych inwentaryzacji w Europie. W Opolu, w firmie ATMOTERM S.C. zorganizowałam Seminarium z udziałem przedstawicieli Ministerstwa Środowiska, GIOŚ, państwowych instytutów naukowych i jednostek badawczych zajmujących się w kraju, na zlecenie Ministerstwa Środowiska, zagadnieniami emisji do powietrza . Podczas Seminarium obroniłam wyniki wykonanej inwentaryzacji emisji. Raport, po takim zatwierdzeniu, przesłałam do Komisji Europejskiej i na zlecenie Ministerstwa Środowiska moja firma wydała go w postaci książkowej. Tabela z wynikami inwentaryzacji była publikowana przez kilka lat przez GUS. Ministerstwo wykorzystało wyniki tej pracy do Raportu Rządowego na Pierwszą Konferencję Stron Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w Sprawie Zmian Klimatu (COP1). Raport CORINAIR’90 uzyskał nagrodę „Najlepszy Produkt Opolszczyzny w 1994 roku.
Uczestniczyłam w UN Task Force On Emissions Inventories and Projections (TFEIP UNECE). W latach 1994-1996, w ramach firmy ATMOTERM uczestniczyłam projekcie Phare Zaprojektowanie Systemu Zbywalnych Uprawnień do Emisji i Wdrożenie Pilotowego Projektu w Polsce. Implementacje niektórych sugerowanych przeze mnie w projekcie rozwiązań widzę w istniejącym aktualnie europejskim handlu emisjami CO2. W latach 1998-2000 w ramach firmy ATMOTERM sp. z o.o. prowadziłam międzynarodowy projekt Phare Topic Link on Air Emission (PTL-AE). Głównym celem projektu była analiza sytuacji i pomoc techniczna w 13 krajach Europy Środkowej ubiegających się o akcesje do UE, opracowywanie danych z tych krajów w formacie wymaganym przez Raporty Europejskiej Agencji Środowiska (EEA). Prace dotyczyły, między innymi, gazów cieplarnianych i metodyki IPCC. Była to współpraca z EEA, ETC/AE i jej siecią EIONET, . W 2000 roku, jako lider Phare Topic Link on Air Emission, wzięłam udział w spotkaniu expertów IPCC w India Habitat Centre w New Dehli, na którym wygłosiłam referat „ Achievements in the field of emission factors”. Jednym z głównych celów referatu było przekazanie informacji o tym, że zakłady produkujące ten sam towar nie mają jednakowej emisji na jednostkę produkcji. Było to wtedy novum dla wielu ekspertów, i to nie tylko dla ekspertów z Trzeciego Świata. W latach 2004 – 2006 pracowałam w unijnym projekcie w Bośni&Hercegowinie „Support to Air Monitoring” również w tematyce inwentaryzacja emisji, między innymi w metodyce IPCC. Wykazałam, że aktualna praktyka danych statystycznych w EUROSTAT i co za tym idzie w GUS, powinna ulec zmianie, jezeli chcemy mieć dobrej jakosci szacunki emisji na poziomie kraju. Zasady zbierania danych statystycznych nie nadążają za zmianami w gospodarce. Rozwój MSP nie pociągnął za sobą równoległych zmian w systemie statystyki.
Ograniczenie emisji CO2 jest jednym z głównych, wspólnych działań w UE i może być również stymulatorem nowych technologii i zachowań.
Następna konferencja państw, sygnatariuszy Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w Sprawie Zmian Klimatu UNFCCC (COP), odbędzie się w grudniu, w tym roku na Bali.
Laureat tegorocznej Pokojowej Nagrody Nobla organizował w 2007 roku koncerty Live Earth, cykl imprez muzycznych, mających na celu zainteresowanie ludzi zjawiskiem globalnego ocieplenia i rosnącą emisją CO2 do atmosfery. Globalne ocieplenie przyniesie jeszcze większe upały i susze (m.in. południowej Europie czy północnej Afryce), a powodzie w innych (np. w Europie Północnej czy Azji Południowo-Wschodniej), topnienie lodowców i podniesienie się poziomu oceanów, silniejsze i częstsze wichury, burze czy trąby powietrzne. Panel IPCC stwierdził prawie jednoznacznie (z prawdopodobieństwem ponad 90 proc.), że człowiek, rozwijając przemysł, powoduje podgrzewanie Ziemi.
Pojawiają się w prasie artykuły informujące o wysokich rachunkach, jakie Al Gore płaci za prąd elektryczny i że w związku z tym Noblista powinien najpierw zmienić swoje zachowanie… W artykułach tych jednakże brak informacji uprawniających do takich wniosków. Brak danych o zużyciu prądu na jednostkę powierzchni mieszkania, biura, człowieka. Bardzo ważne, nie tylko na szczeblach negocjacji pomiędzy krajami, jest podawanie porównywalnych informacji!
Od 2007 roku, oprócz konsultingu, prowadzę impresariat i organizuję koncerty. Mam w planie cykl imprez słowno-muzycznych propagujących zrównoważony rozwój.
Kategoria: CO2 / Zmiana klimatu, Impresje słowne i reportaże | Komentarze wył. »
