„…olśniewająca skrzypaczka…” według Hermana Trottera (High Fidelity Magazine)   

Weronika Schreiber-Kadłubkiewicz – absolwentka Akademii Muzycznej w Warszawie w klasie Krzysztofa Jakowicza, studiowała również w USA z Henrykiem Szeryngiem, Romanem Totenbergiem i Paulem Zukofskym. Finalistka Konkursu Alberto Curci w Neapolu otrzymała też nagrodę specjalną na Konkursie Rockefellera Muzyki Amerykańskiej w Washington D.C. Solistka wielu orkiestr w Polsce, USA, Włoszech i Hiszpanii występowała na takich festiwalach jak: Marlboro Festival, Bach Aria Festival, Monadnock Music, Estate di Radicondoli, Musica Electronica
Nova i Warszawska Jesień. Specjalistka recitali na skrzypce solo i uznana wykonawczyni muzyki współczesnej każdego roku prezentuje prawykonania utworów napisanych dla niej. Uczestniczyła w Sommerkurs fur Neue Musik w Darmstadt i była członkiem grupy muzyki współczesnej Creative Associate w Buffalo NY.
Była koncertmistrzem New Hampshire Symphony, Orquesta Filarmónica de Gran Canaria i Polskiej Orkiestry Kameralnej oraz grała w Orpheus Chamber Orchestra, New England Camerata i Boston Symphony.
Weronika Kadłubkiewicz uczyła skrzypiec i muzyki kameralnej na University of Massachusetts w Amherst, w Smith College i Amherst College.
Po wielu latach w USA wróciła do Europy i mieszka w Paryżu, gdzie grała recitale m.in. w Sali Cortot, Ecole Normale Superieure rue d’Ulm i St. Julien le Pauvre. Koncertuje we Włoszech, Francji, USA, Niemczech i w Polsce prawykonuąc również utwory napisane dla niej przez Francois Nicolas, Salvatore Macchia i Beatriz Ferreyra.
Weronika Kadlubkiewicz dokonała nagrań archiwalnych dla Polskiego Radia i WDR oraz dla firm Gasparo i CRI. Dyrektor artystyczny Festiwalu Zrównoważonego Rozwoju i Muzyki.

„Magda, najpiękniej grająca ze wszystkich moich uczniów….” – tak mówił o Magdalenie Rezler-Niesiołowskiej wieloletni profesor Akademii Muzycznej w Warszawie, Tadeusz Wroński, jeden z największych i najwszechstronniejszy z polskich pedagogów wiolinistyki. Opinię tę artystka udowodniła, zdobywając szereg nagród na takich renomowanych międzynarodowych konkursach skrzypcowych jak im. Królowej Elżbiety w Brukseli, Jacquesa Thibaud w Paryżu czy Karla Flescha w Londynie. Zdobywała też medale na Biennale w Bordeaux i, wraz ze swoim kwartetem smyczkowym, w Budapeszcie.

Urodzona w Bydgoszczy w znanej rodzinie muzycznej, studia z wyróżnieniem ukończyła w klasie profesora Wrońskiego i ściśle z nim współpracującego Stanisława Kawalli. Jako solistka występuje na koncertach symfonicznych, kameralnych i z recitalami we wszystkich prawie krajach Europy, a także w USA, Mongolii i Korei Południowej. Dokonała licznych nagrań dla radia i telewizji w Polsce, Czechosłowacji, NRD, RFN, Belgii i Francji. Jej repertuar obejmuje ponad 30 koncertów z orkiestrą i 20 recitali. Była koncertmistrzem orkiestry „Kameraliści Filharmonii Narodowej” Karola Teutscha wykonując z nią wiele koncertów solowych; obecnie bierze również udział w kameralnych koncertach w Niemczech i Szwajcarii, współpracując ze znakomitymi instrumentalistami, jak np. „Freiburger Barock Solisten”.

Magdalena Rezler-Niesiołowska, idąc w ślady swych profesorów, jest również świetnym pedagogiem – wiele lat prowadziła klasę skrzypiec w macierzystej warszawskiej uczelni, a od 1991 roku jest profesorem w renomowanej Hochschule für Musik we Freiburgu (Niemcy). Jej absolwenci są członkami orkiestr symfonicznych w Berlinie, we Frankfurcie, Stuttgarcie, Bremie, Hamburgu, Detmold, Freiburgu, Warszawie, Budapeszcie, Zurychu, Istambule, Seulu, Tokio i w międzynarodowej orkiestrze Mahlera. Prowadzi kursy mistrzowskie w Niemczech, Polsce, Korei Południowej, Japonii, Austrii i USA. Zasiada w jury konkursów skrzypcowych w kraju i za granicą.

Jej najnowsza płyta kompaktowa „Con bravura e sentimento” z polską muzyką wirtuozowską na skrzypce z orkiestrą, nagrana wraz z mężem – znanym dyrygentem Maciejem Niesiołowskim, zdobyła wielką popularność i wywołała szereg zachwytów. Wanda Wiłkomirska pisze o niej w liście do wykonawców: ” …gratuluję zarówno samego pomysłu, jak i wykonania….Magda gra prześlicznie…Poloneza Wieniawskiego grasz lepiej niż wszyscy razem wzięci kandydaci na Konkursie Wieniawskiego…Scherzo-Tarantella brzmi doskonale, ale musi być grane z taką precyzją rytmiczną i z tak fantastycznym akompaniamentem, wówczas jest tak efektowna jak Wasza…”.

W ostatnim czasie (2005-2007) Magdalena Rezler-Niesiołowska wykonała przeważnie w Niemczech – wiele recitali o bardzo zróżnicowanych profilach, jak np. recital solowy  ( z sonatami Bacha, Bartoka, Bacewiczównej, Ysay’a i Meyera), cykl wszystkich sonat Beethovena, recitale z muzyką polską i inne. Poza tym wraz z renomowanymi artystami brała udział w wielu koncertach muzyki kameralnej i występowała jako solistka z orkiestrami w Polsce, Szwajcarii i Niemczech – ostatnio z „Capellą Bydgostiensis” wykonywała koncerty Mozarta w Niemczech, z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach koncert skrzypcowy Krzysztofa Meyera i wraz z Juliuszem Bergerem koncert na skrzypce i wiolonczelę tegoż kompozytora.

Pianista Andrea Passigli studiował we Włoszech i USA. Ukonczyl  z najwyzszym odznaczeniem  Konserwatorium L. Cherubini we Florencji w klasie Marii Tipo. Na zaproszenie Rudolfa Serkina uczestniczył w Marlboro Music Festival. Rudolf  Serkin miał duży wpływ na muzyczny rozwój artysty i jego szczegolne zainteresowanie wiedeńskim klasycyzmem. Silny wpływ na osobowość artysty mieli również Pablo Casals i Nikita Magaloff, z którymi spotykał się od dzieciństwa. Andrea Passigli jest solistą, kameralistą i posiada glebka znajomosc repertuaru Lieder. Grał recitale i koncerty we Włoszech, USA, Austrii, Angli, Holandii, Rosji, Rumunii, Jugosławii, na Węgrzech i w Polsce. Nagrał podwójny album z muzyką na fortepian solo Schuberta wydany przez „foné” oraz  CD „Ema Records” z flecistą Alexandrem Duisbergiem, poświęcony francuskiemu impresjonizmowi, jak również CD z barytonem Leonardo Wolovsky z Lieder do tekstow Heinego. Andrea Passigli jest profesorem fortepianu w Konserwatorium G. Frescobaldi w Ferrarze we Włoszech.

Skrzypaczka Weronika Kadłubkiewicz jest absolwentką Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie w klasie Krzysztofa Jakowicza. Kontynuowała studia z Henrykiem Szeryngiem i Romanem Totenbergiem w USA. Solistka wielu orkiestr w Polsce, USA i Europie, koncertmistrz New Hampshire Symphony, Orchesta Filarmonica de Gran Canaria i Polskiej Orkiestry Kameralnej. Grała również z Boston Symphony i Orpheus Chamber Orchestra. Dwukrotnie uczestniczyła w Sommerkurse w Darmstadt, a na zaproszenie Lejarena Hillera była rezydentką Creative Associates w Buffalo NY. Występowała na scenach w Polsce, Hiszpanii, Włoszech, Szwecji, Francji, Niemczech, Szwajcarii, Kanadzie i USA. Utalentowana wykonawczyni skrzypcowej muzyki współczesnej ma na swoim koncie prawykonania utworów, z których wiele zostało napisanych specjalnie dla niej. Weronika Kadłubkiewicz brała udział w festiwalach: Warszwska Jesień, Marlboro Music Festival, Bach Aria, Monadnock Music i inne. Prowadziła klasę skrzypiec i muzyki kameralnej w Amherst College, University of Massachusetts i w Smith College. Nagrała płyty dla firm Gasparo i CRI. Po dwudziestu latach pobytu w Stanach Zjednoczonych przeniosła się do Paryża.

         Spotkali się w 2006 roku w Paryżu… między Polską i Argentyną…

Ona – Polka, urodzona  w muzykalnej rodzinie na Śląsku, grająca muzykę  klasyczną i współczesną na wielu kontynentach.

On – Argentyńczyk, urodzony w kraju tanga, w rodzinie, w której wszyscy na różnych instrumentach grają tango…

…Spotkali się w tango…   

Zespół Duo Cordato zaprasza do tanga, w podróż przez emocje, przez śmiech i fascynację, uwodzenie i zazdrość, pasję, zmysłowość i miłość. Jak określił to Manuel Romero: „Tango to nie tylko taniec. Tango to sposób na życie, stan umysłu, filozofia. Tango narodziło się z korzeni ludzkiej natury i dlatego jego język jest rozumiany przez każdego człowieka”.

Tango stworzyli ludzie z marginesu.

Dzisiaj tango grane jest w dużych salach koncertowych, a tańczy się go wszędzie.

Tango to taniec towarzyski pochodzący z Buenos Aires w Argentynie i Montevideo w Urugwaju.  Wywodzi się z tradycji hiszpańskich, z habanery i flamenco, przeszczepionych na grunt Ameryki Południowej i zmieszanych z „candombe”, którą tańczyli i śpiewali, na ulicznych paradach, afrykańscy niewolnicy. W refrenie powtarzają się słowa „cum-tan-go” i od nich wywodzi się nazwa „tango”. „Candombe” z czasem przekształciło się w „milongę”.

Astor Piazzolla (1921 – 1992) był muzycznym geniuszem, dla którego narodowy taniec stał się surowcem do stworzenia zupełnie nowego gatunku muzycznego. Wyniósł tango ze sfery muzyki miejskiej do rangi muzyki klasycznej. Był to nadzwyczajny wizjoner, który zyskał sobie międzynarodowe uznanie, choć we własnej ojczyźnie musiał walczyć z niezrozumieniem.

Kacper Podrygajło napisał: „W muzyce Piazzolli Bachowska tradycja zderza się z tańcem pochodzącym z domów publicznych Buenos Aires. … W baroku łączono ze sobą wszystko, nie przejmując się zbytnio możliwością mezaliansu. Gigue (starofr. szynka) bywała wynoszona na ołtarze, stając się częścią barokowej mszy. Sonata da chiesa rzadko kiedy dotrzymywała celibatu. Suitę tworzył cykl tanecznych części, które zwykle bardzo odbiegały od swoich pierwowzorów. Podobnie jest u Piazzolli. Stylizuje tanga dotąd, póki wszystkie nie poczują się zupełnie inne od samych siebie, tożsame zaś z tym, czym nie są. Nie oznacza to, że są napisane tak, jak zrobiłby to Bach, gdyby dożył naszych czasów.”

Zespół Duo Cordato, w składzie Veronica Kadlubkiewicz skrzypce i Sebastian Cordero gitara i śpiew, wykonuje muzykę Astora Piazzolli i własne improwizacje na tematy tanecznej muzyki Argentyny.

Skrzypaczka Weronika Kadłubkiewicz jest absolwentką Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie w klasie Krzysztofa Jakowicza. Kontynuowała studia z Henrykiem Szeryngiem i Romanem Totenbergiem w USA. Solistka wielu orkiestr w Polsce, USA i w Europie, koncertmistrz New Hampshire Symphony, Orchesta Filarmonica de Gran Canaria i Polskiej Orkiestry Kameralnej. Weronika  Kadłubkiewicz grała również z Boston Symphony i Orpheus Chamber Orchestra. Dwukrotnie uczestniczyła w Sommerkurse w Darmstadt, a na zaproszenie Lejarena Hillera była rezydentką Creative Associates w Buffalo NY. Występowała na scenach w Polsce, Hiszpanii, Włoszech, Szwecji, Francji, Niemczech, Szwajcarii, Kanadzie i USA. Utalentowana wykonawczyni skrzypcowej muzyki współczesnej ma na swoim koncie prawykonania  utworów współczesnych kompozytorów – wiele z nich napisanych specjalnie dla niej. Weronika Kadłubkiewicz brała udział w festiwalach: Warszwska Jesień, Marlboro Music Festival, Bach Aria, Monadnock Music i in. Prowadziła klasę skrzypiec i muzyki kameralnej w Amherst College, University of Massachusetts i w Smith College. Nagrała płyty dla firm  Gasparo i CRI. Po dwudziestu latach pobytu w Stanach Zjednoczonych przeniosła się do Paryża. Kontynuuje w Europie działalność pedagogiczną i koncertową.

Gitarzysta Sebastian Cordero, urodzony w Argentynie, kształcił się w Argentynie,  w Gwatemali i we Francji w Paryżu. Jest laureatem pierwszej nagrody w konkursie dla młodych gitarzystów  „Nace una nuova generacion” w Buenos Aires 1991. Sebastian Cordero specjalizuje się w jazz latino i w muzyce Ameryki Południowej. Współpracował z takimi muzykami jak: Zamba Quipildor, Bob Dylan, Pepe Barra, Philippe de Sousa. Był członkiem zespołów: TAWA, Duo Astillas, Cordero et son groupe, Charango Vera, Guitarras Latinamericanas. Koncertował w Europie, Ameryce Centralnej i Południowej. Od 2000 roku mieszka w Paryżu.